مَن ِچای

روز هایم را هی پُر و خالی می کنم شاید کمی خنک تر شوند تهـــــــــــران مرداد ِ1391

میخکـــ های کاغذی

وقتی پر از حرف هایی هستیم برای نگفتن پر از نگاه هایی پر سکوت وقتی تمام دارایی مان دویست تومانی پاره ای  است که صندوق صدقات هم آن را تف می کند حتی وقتی مترو آن قدر گرسنه است که دستت را گاز می گیرد سخت نگیر جایی شاید انتهای همین خیابان        شاید بعد از فضای سبز               شاید پنجاه متر بالاتر اتفاق خوبی در انتظارمان باشد شاید کافه سام/ شانزدهم شهریور 1391 :) مجتبا نوشت: +فی البداهه ای از یک دوستِ خوب +تاریخ عکاسی: هفدهم شهریور 1391